Η οικογένεια αποτελεί ένα σύστημα του οποίου τα μέλη αλληλεπιδρούν αδιάκοπα με αποτέλεσμα η συμπεριφορά του ενός να επηρεάζει και να διαμορφώνει την συμπεριφορά του άλλου με έναν κυκλικό τρόπο.
Συχνά οι οικογένεια μπορεί να βρεθεί μπροστά σε μια αλλαγή, κρίση ή μετάβαση, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μια αποσταθεροποίηση με αποτέλεσμα κάποιο από τα μέλη της, συνήθως ένα από τα παιδιά, να παρουσιάσει συμπτωματολογία.
Σύμφωνα με την συστημική θεώρηση η συμπτωματολογία του παιδιού καθορίζεται από τους τρόπους αλληλεπίδρασης μέσα στην οικογένεια και αντίστοιχα οι τρόποι αλληλεπίδρασης καθορίζουν κι επηρεάζουν την έκφραση συμπτωματολογίας στο παιδί.
Συνεπώς η οικογενειακή θεραπεία, με παρόντα όλα τα μέλη της οικογένειας, αποτελεί το ισχυρότερο όπλο στην φαρέτρα του θεραπευτή, προκειμένου να ανακουφιστεί το μέλος που πάσχει αλλά και να αναδυθούν τα οικογενειακά δυναμικά εκείνα που οδηγούν σε δυσλειτουργικούς τρόπους συμπεριφοράς, με απώτερο σκοπό την πορεία προς την διαφοροποίηση των μελών της οικογένειας και της ελεύθερης και ικανοποιητικής συν-ύπαρξής τους.
Οι οικογενειακές συνεδρίες καθορίζονται τόσο σε επίπεδο θεωρητικής βάσης όσο και σε επίπεδο τεχνικών από την θεραπευτική προσέγγιση που ακολουθώ και οι συναντήσεις διέπονται από σεβασμό στους κανόνες ηθικής και δεοντολογίας, όπως και κάθε άλλη συνεδρία συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας.